ΦΛΩΜΟΣ

Verbascum thapsus - (καλάνθρωπος, σπλόνος, μελισσαρού, γλώσσα)

Οι ψηλοί βλαστοί του, σκεπασμένοι με λεπτό χνούδι, καίγονταν κάποτε για κεριά στις νεκρώσιμες ακολουθίες. Ο Διοσκορίδης χρησιμοποιούσε το βότανο για δαγκώματα σκορπιών, παθήσεις των ματιών, πονόδοντο, αμυγδαλίτιδα και για το βήχα. Παραδοσιακά το έπαιρναν για μαραντικές νόσους, όπως η φυματίωση. Το έλαιο με έγχυση από τα άνθη ήταν γιατρικό σε πολλά μέρη της Ευρώπης για διάφορες παθήσεις, από τις αιμορροΐδες μέχρι τις λοιμώξεις των αυτιών.

ΑΝΘΗ
Χαλαρωτικό αποχρεμπτικό για τον ξηρό χρόνιο βήχα. όπως στον κοκκύτη, στο άσθμα και στη φυματίωση. Τα άνθη είναι επίσης αποτελεσματικά για τις φλεγμονές του λαιμού. Το έλαιο με έγχυση, που παρασκευάζεται και σήμερα, χρησιμοποιείται για να καταπραΰνει τις φλεγμονές, τις πληγές και τον πόνο των αυτιών. Συλλέξτε τα άνθη χωριστά.

ΦΥΛΛΑ
Με τα φύλλα του, που χρησιμοποιούνται κυρίως για διαταραχές του αναπνευστικού, έφτιαχναν κάποτε "καπνό" από βότανα και τον κάπνιζαν για το άσθμα και τη φυματίωση. Παραδοσιακά το φυτό θεωρούνταν αντισηπτικό και τύλιγαν τα μεγάλα φύλλα του, που τα βγάζει τη δεύτερη αυξητική περίοδο γύρω από τα φρούτα για να διατηρηθούν. Συλλέξτε πριν, την άνθιση, τη δεύτερη χρονιά.

ΒΑΜΜΑ
Χρησιμοποιείστε το για χρόνιες διαταραχές του αναπνευστικού1 ουνδυάστε με πολύ διεγερτικά αποχρεμπτικά αν χρειάζεται, όπως με φλοιό μουριάς, ρίζα πασχαλούδας. ινούλα, μενεξέ, γλυκάνιο ή θυμάρι
έγχυμα αποξηραμένου βοτάνου (50 σε 500 ιηϊ νερό) για το χρόνιο 6ήχα και για φλεγμονές του λαιμού. Είναι επίσης ιδρωταγωγό, έτσι μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο για εμπύρετα κρυολογήματα με σκληρό βήχα.