Τοπική συλλογή αίματος (συνήθως πήγματος), η οποία σχηματίζεται μετά από ρήξη αιμοφόρου αγγείου. Αιμάτωμα είναι δυνατό να σχηματισθεί οπουδήποτε στο σώμα και, ανάλογα με τη θέση και την ποσότητα του συλλεγομένου αίματος, οι διαταραχές που προκαλούνται μπορούν να είναι από ελαφρές μέχρι πολύ βαριές και ενδεχομένως θανατηφόρες.
ΤΥΠΟΙ Στους λιγότερο σοβαρούς τύπους αιματωμάτων περιλαμβάνονται, το υπονύχιο, το ωτικό(του πτερυγίου, γνωστό ως αυτί δίκην ανθοκράμβης) και το περιπρωκτικό (υποδόριο γύρο από το δακτύλιο). Το συλλεγόμενο αίμα πιέζει τους γύρω ιστούς, με αποτέλεσμα τον έντονο πόνο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να διανοίξει με μικρή τομή και να παροχετεύσει το αιμάτωμα ώστε να αρθεί η πίεση και να υποχωρήσει ο πόνος. Τα περισσότερα πάντως αιματώματα απορροφούνται αυτόματα μέσα σε λίγες ημέρες. Στους σοβαρότερους τύπους ανήκουν τα αιματώματα που πιέζουν τον εγκέφαλο, συγκεκριμένα το επισκληρίδιο και το υποσκληρίδιο (βλ. Αιμοραγία, επισκληρίδια. Αιμοραγία, υποσκληρίδια), που συνήθως οφείλονται σε κάκωση η οποία προκαλεί ρήξη αιμοφόρων αγγείων της έσω επιφάνειας του κρανίου και, αν δεν αντιμετωπισθούν γρήγορα, είναι δυνατό να προκαλέσουν το θάνατο (βλ. και Αιμορραγία, ενδεγκεφαλική).
|