Χειρουργική τομή του περινέου (των ιστών μεταξύ κόλπου και πρωκτού) με σκοπό την διευκόλυνση του τοκετού, μετά τον οποίο οι ιστοί συρράπτονται.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ Η αιδοιοτομία εκτελείται για να διευρυνθεί το στόμιο του κόλπου. Μερικοί γιατροί υποστηρίζουν την εκτέλεσή της σε καθημερινή σχεδόν βάση, με το επιχείρημα ότι η χειρουργική τομή θα επουλωθεί καλύτερα από μία ρήξη και ότι οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αιδοιοτομία θα αντιμετωπίζουν αργότερα μικρότερου βαθμού «χαλάρωση» (διεύρυνση) του κόλπου. Άλλοι, πάντως, γιατροί σπάνια εκτελούν αιδοιοτομία, με το επιχείρημα ότι ο εκ κατασκευής ελαστικός κόλπος δεν πρέπει να τέμνεται στο φυσιολογικό τοκετό και ότι οι μικρές ρήξεις προκαλούν μικρότερες βλάβες και λιγότερο πόνο από την αιδοιοτομία. Αν το περινέο δεν δειτείνεται γύρω από το κεφάλι του βρέφους και/ή φαίνεται πιθανή μεγάλη ρήξη του περινέου, είναι φρόνιμο να εκτελείται αιδοιοτομία διότι αλλιώς δημιουργείται ανώμαλη ρήξη η οποία προκαλεί περισσότερο πόνο, αποκαθίσταται δυσκολότερα και οδηγεί ευκολότερα σε επιπλοκές. Όταν η γυναίκα έχει υποβληθεί στο παρελθόν σε επανορθωτική επέμβαση στον κόλπο (λόγω πρόπτωσης της μήτρας ή ακράτειας ούρων), η αιδοιοτομία – με την αύξηση του κολπικού ανοίγματος – εμποδίζει την πρόκληση βλαβών στην αποκαταστημένη περιοχή. Συνήθως η εκτέλεση της αιδοιοστομίας είναι αναγκαία σε περιπτώσεις τοκετού με εμβρυουλκία, διότι τα εργαλεία καταλαμβάνουν πρόσθετο χώρο στο στόμιο του κόλπου, και σε περιπτώσεις ισχιακής προβολής του βρέφους, γιατί τότε οι πιθανότητες βαθμιαίας διάτασης των περινεiκών ιστών είναι πολύ λίγες. Οι ενδείξεις αιδοιοτομίας που αφορούν το βρέφος είναι η εμβρυiκή δυσφορία (ανεπαρκής πρόσληψη οξυγόνου από το βρέφος κατά τη διάρκεια του τοκετού). Η αιδοιοτομία επιταχύνει τον τοκετό ενώ μειώνει επίσης την πίεση που ασκείται στο κεφάλι του πρόωρου βρέφους.
ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ Κατά την κάθοδο του κεφαλιού του βρέφους μέσα από τη μητρική πύελο και την έναρξη της διάτασης του περινέου, η περιοχή διηθείται με τοπικό αναισθητικό (εκτός αν έχει ήδη εκτελεσθεί επισκληρίδια ή άλλου είδους αναισθησία στη μητέρα). Με ψαλίδι ή μαχαιρίδιο εκτελείτι τομή από το οπίσθιο τοίχωμα του κόλπου, η οποία διέρχεται από το δέρμα και τους μυς του περινέου. Η τομή μπορεί αν κατευθύνεται προς τα πλάγια του πρωκτού (μέση λοξή) ή κατακόρυφα προς τον πρωκτό (μέση τομή).
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Συνήθως η αιδοιοτομία απανσυρράπτεται λίγο μετά την ολοκλήρωση του τοκετού. Η γυναίκα τοποθετείται ύπτια σε γυναικολογική θέση. Το περίνεο καθαρίζεται με πολλή προσοχή και, αν απαιτείται, ενίεται επιπλέον τοπικό αναισθητικό. Στη συνέχεια επισκοπείται ο κόλπος για να εκτιμηθεί το μέγεθος της τομής και να διαπιστωθεί αν έχουν υπάρξει ρήξεις. Το τραύμα συρράπτεται κατά στρώματα, συνήθως με απορροφήσιμα ράμματα.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ Η γυναίκα μπορεί να σηκωθεί και να βαδίσει όσο σύντομα θελήσει. Συνιστώνται περινεiκές πλύσεις και/ή καταιονισμοί. Μερικές φορές απαιτείται η τοποθέτηση παγοκύστης και η χορήγηση αναλγητικών. Πρέπει να παίρνονται μέτρα αποφυγής της δυσκοιλιότητας. Τα ράμματα διαλύονται μετά από 10 ημέρες περίπου (αν χρησιμοποιηθεί ζωικό ράμμα) και έτσι δεν απαιτείται αφαίρεσή τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επούλωση είναι γρήγορη και αδιατάρακτη. Μερικές φορές παρατηρείται για διάστημα μέχρι τριών μηνών δυσφορία στην περιοχή της ουλής.
|