AEROBICS Αεροβίωση (βλ. Αερόβιος), σημαίνει ανάγκη αέρα για τη διατήρηση της ζωής. Μ’ αυτή την έννοια, Aerobics είναι άσκηση με την οποία το σώμα είναι ικανό να καλύπτει συνεχώς τις αυξημένες ανάγκες των μυών σε οξυγόνο στη διάρκεια έντονης σωματικής δραστηριότητας. Το οξυγόνο είναι απαραίτητο για την απελευθέρωση ενέργειας από τα σωματικά αποθέματα λίπους, γλυκογόνου (αμυλώδους εναποθηκευτικής ουσίας) και σακχάρων. Στις «αερόβιες» ασκήσεις, η ροή του οξυγόνου προς τους μυς είναι συνεχείς,Στη διάρκεια των ασκήσεων αεροβίωσης, όπως η κολύμβηση, το τρέξιμο και η ποδηλασία, η ταχύτητα με την οποία το οξυγόνο φθάνει στους μυς συμβαδίζει με τη ταχύτητα της χρησιμοποίησής του. Λόγω αυτή της διαρκούς αναπλήρωσης, η μυiκή δραστηριότητα μπορεί να διατηρηθεί για μακρέ περιόδους. Αντίθετα, οι αναερόβιες ασκήσεις βασίζουν την πρόσληψη ενέργειας από τα μυiκά αποθέματα σακχάρου και λίπους σε μια διαφορετική σειρά βιοχημικών αντιδράσεων. Τα άχρηστα προiόντα της αναερόβιας σωματικής προσπάθειας είναι όξινα και, καθώς αθροίζονται στους μυς, προκαλούν μυiκη κόπωση. Οι σύντομες αλλά έντονες προσπάθειες είναι αναερόβιες και μπορούν να καταβληθούν μόνο για μικρές περιόδους.
ΩΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΡΟΒΙΑ ΑΣΚΗΣΗ Για να είναι επωφελείς για την υγεία, η αερόβια άσκηση πρέπει να περιλαμβάνει τους μεγάλους μυς του κορμού, του ανώτερου τμήματος του σώματος και των κάτω άκρων και να εκτελείται συνεχώς για 20 λεπτά τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα.Όταν εκτελούνται τακτικά, οι αερόβιες ασκήσεις βελτιώνουν την αντοχή και την δύναμη. Υποβοηθούν την ανάπτυξη τριχοειδών αιμοφόρων αγγείων, βελτιώνοντας έτσι την αιμάτωση των κυττάρων. Επίσης αυξάνουν το μέγεθος και τον αριθμό των μιτοχονδρίων (του τμήματος των μυiκών κυττάρων το οποίο παράγει ενέργεια), βελτιώνοντας την ικανότητα των κυττάρων να χρησιμοποιούν το οξυγόνο και αυξάνοντας την ποσότητα του οξυγόνου που το σώμα μπορεί να χρησιμοποιήσει σε δεδομένη στιγμή. Η αερόβια άσκηση βελτιώνει επίσης την κατάσταση της καρδιάς, καθώς το σώμα γίνεται περισσότερο ικανό. Η συχνότητα της καρδιακής λειτουργία γίνεται βραδύτερη, τόσο κατά τη σωματική προσπάθεια όσο και στην ανάπαυση, το μυοκάρδιο γίνεται πιο παχύ και πιο ισχυρό και ο όγκος παλμού (η ποσότητα αίματος που εκτοξεύεται από την καρδιά με κάθε παλμό) αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι να καταβάλει η καρδιά μικρότερο έργο για να επιτύχει το ίδιο επίπεδο απόδοσης. Για τη βελτίωση της γενικής σωματικής ικανότητας, στην οποία περιλαμβάνονται η δύναμη και η ευλυγισία, μαζί με τις αερόβιες ασκήσεις πρέπει να εκτελούνται και άλλες (βλ. και Άσκηση, Ικανότητα).
|