Αλλεργική αντίδραση γνωστή και ως αγγειοίδημα. Είναι παρόμοια με την κνίδωση και χαρακτηρίζεται από την αιφνίδια εμφάνιση εξογκωμάτων, με σαφή όρια στο δέρμα, στο λάρυγγα και σε άλλες περιοχές, τα οποία χωρίς θεραπεία είναι δυνατό να παραμείνουν για μερικές ώρες ή ημέρες.
ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ Το αγγειοοίδημα προσβάλλει κυρίως νεαρά άτομα (κυρίως σε ηλικία μεταξύ 20 και 29 ετών) και εκείνα που παρουσιάζουν γενική τάση προς αλλεργίες (βλ. Ατοπία). Το συχνότερο αίτιο είναι μια αλλεργική αντίδραση σε κάποια τροφή, π.χ. αυγά, φράουλες ή θαλασσινά. Λιγότερο συχνά, το αγγειοοίδημα είναι αλλεργία σε φάρμακα (π.χ. στην πενικιλλίνη), αντίδρασης σε νυγμό η δείγμα εντόμων, λοίμωξης, συναισθηματικής υπερέντασης, επαφής με ζώα, μύκητες ή γύρη ή έκθεσης στο ψύχος. Υπάρχει επίσης μια κληρονομική μορφή της πάθησης.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Το αγγειοοίδημα είναι δυνατό να προκαλέσει πολύ απότομη δυσχέρεια της αναπνοής, της ομιλίας και της κατάποσης, που συνοδεύεται από εμφανή εξοίδηση των χειλιών, του προσώπου και του τραχήλου. Το αγγειοοίδημα του φάρυγγα και του λάρυγγα μπορεί να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς, διότι είναι δυνατό να προκαλέσει ασφυξία λόγω απόφραξης των αεροφόρων οδών. Σε περιπτώσεις συμμετοχής του γαστρεντερικού σωλήνα είναι δυνατό να παρατηρηθούν κολικοί, ναυτία και εμετοί.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Οι βαριές περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με ενέσεις αδρεναλίνης και ενδέχεται να επιβάλλουν την διασωλήνωση (εισαγωγή αναπνευστικού σωλήνα από το στόμα στην τραχεία) του ασθενούς ή την εκτέλεση τραχειοστομίας (χειρουργικής δημιουργίας ανοίγματος στην τραχεία με σκοπό την εξασφάλιση της αναπνοής) ώστε να προληφθεί η ασφυξία. Είναι επίσης δυνατόν να χορηγηθούν κορτικοστεροειδή ενδοφλεβίως ή από το στόμα. Σε λιγότερο βαριές περιπτώσεις, πολλές φορές τα συμπτώματα υποχωρούν με αντιισταμνικά φάρμακα.
|